Ingrediënt
UV-filters
Wetenschap als huidbescherming.
Wat zijn UV-filters?
Veel dieren hebben een dikke vacht en zijn daardoor automatisch beschermd tegen de zon. Maar varkens hebben deze bescherming niet, zij rollebollen daarom graag door de koele modder. Vroeger werd deze truc in veel culturen gebruikt en probeerde men verschillende, natuurlijke ingrediënten uit als bescherming tegen de zon, zoals rijstzemelen of jasmijn. Maar de belangrijkste verandering is dat mensen hun gedrag hebben aangepast en veel minder tijd in de zon doorbrengen. Een goed voorbeeld hiervan is de beroemde, mediterrane ‘siësta’.
Toch is het tegenwoordig, met alle kennis van nu, nog steeds moeilijk om een zonnebrandmiddel te vinden dat zowel natuurlijk, effectief genoeg én esthetisch verantwoord is. De komst van chemische synthese (een reactie die het mogelijk maakt nieuwe, complexe ingrediënten uit simpele materialen te creëren) in de 19de eeuw hielp bij het uitvinden van betere en meer ‘biologische’ UV-filters. De eerste kreeg in 1930 patent, maar zonnebrandcrèmes werden pas in de jaren 80 echt populair.
Wat is het verschil tussen UV-, UVA- en UVB-stralen, en hoe werken ze?
Natuurlijk zonlicht bestaat uit ultraviolette (UV) stralen. Deze stralen laten zich niet tegenhouden door de atmosfeer of wolken, en ze zijn essentieel voor het leven op aarde. Maar ze kunnen dus ook de huid flink beschadigen. Verschillende frequenties van UV-licht kunnen voor verschillende soorten schade zorgen, hierbij gaat het vooral over UVA en UVB. Over het algemeen geldt dat UVA diep in de huid doordringt en intern schade aanricht die niet direct zichtbaar is, terwijl UVB verbranding en roodheid veroorzaakt die je daadwerkelijk op de huid kunt zien. Het belangrijkst om te onthouden is dat ze allebei huidkanker en zichtbare huidveroudering (lijntjes, vlekjes) kunnen veroorzaken en daarom is het zo belangrijk overmatige blootstelling aan de zon te vermijden.
Biologische UV-filters (de actieve stoffen in zonbeschermingsproducten) werken door UV-stralen te absorberen, zodat ze de huid niet kunnen bereiken. Hoe meer stralen worden geabsorbeerd, hoe meer ze worden afgebroken en daarom moet je zonnebrandcrème steeds opnieuw aanbrengen. Over het algemeen geldt dat dit na het zwemmen of elke twee uur verstandig is. Onthoud ook dat je makkelijk een plekje kunt missen of dat je de crème niet helemaal gelijkmatig hebt verdeeld. De mate van UVB-bescherming van zonnebrandmiddelen wordt aangegeven met de SPF (Sun Protection Factor), terwijl UVA’s hun eigen speciale logo hebben.
Hello, sunshine!
Moeten we dan helemaal uit de zon wegblijven? Zonnestralen helpen immers ook vitamine D aan te maken: een essentiële vitamine die onze botten, tanden en spieren gezond houdt. Zon dus met mate en zorg voor zonbescherming. Schat zelf in waar je behoefte aan hebt, afhankelijk van de UV-intensiteit waar je je bevindt, de tijd van het jaar en natuurlijk je eigen huidgevoeligheid. Als je je moet beschermen tegen de zon, bedek jezelf dan met kleding, een hoed of pet en zoek de schaduw op. Is dit om welke reden dan ook niet mogelijk, gebruik dan een goede zonnebrandcrème.
In dit artikel lees je meer over zonbescherming en zonnebrandtrends.
Welke UV-filters gebruikt Lush?
Butyl Methoxydibenzoylmethane (BMBM)
De strijd tegen dierproeven
In plaats van te vertrouwen op behaalde resultaten door middel van dierproeven, hebben we bij Lush besloten de biologische UV-filters die we gebruiken op menselijke cellen te testen. XCellR8, een laboratorium dat uitsluitend proefdiervrije in-vitrotesten uitvoert, richtte zich op twee cruciale, toxicologische eindpunten voor verzorgingsproducten: de genotoxiciteit (in hoeverre kunnen de stoffen het DNA in de celkern veranderen waardoor ze kankerverwekkend kunnen zijn) en huidgevoeligheid. Vervolgens werd intern bij Lush een veiligheidsbeoordeling uitgevoerd, waarbij rekening werd gehouden met de XCellR8-resultaten en systemische toxiciteit. Dit hielp ons bij het bepalen van een veilige dosering UV-filters voor elk van onze zonbeschermingsproducten. Hier vind je meer informatie over hoe deze tests zijn uitgevoerd.
De diepte (oftewel SPF) en breedte (het UVA-spectrum) van onze zonbescherming werden in 2014 door een Amerikaans lab beoordeeld, toen de producten voor het eerst op de markt kwamen. Dit laboratorium heeft ook een strikt dierproefvrij beleid en heeft de producten getest op kleine huidoppervlakken van menselijke vrijwilligers.